wie is joris golstein?

Ja, dit is een vraag die ik mezelf jarenlang heb gesteld. Iedereen heeft zo zijn eigen zoektocht naar zijn ware identiteit en die viel voor mij pas vele jaren later op zijn plek.

Ik ben een normale doorsnee jongen die in een normaal gezin is opgegroeid: huisje boompje beestje, maar ook met zijn eigen kruisje, want niet alles ging zonder slag of stoot. Naarmate ik me door mijn jeugd heen worstelde en ontwikkelde gebeurden er toch al wel bijzondere gebeurtenissen waarbij je dan weer keuzes hebt die je kan maken. Het enige dat ik al snel wist was dat ik erg veel fantaseerde over van alles en nog wat. Ik was een grote dagdromer en altijd creatief van geest. Toch was ik al wel gevoeliger dan mijn omgeving, maar zocht ook vaak bepaalde prikkelingen en uitdagingen op die je als kind van 13 niet snel zou doen. Ik wilde nooit leren op school en gooide letterlijk vaak overal met de pet naar. Uiteindelijk werd mijn beroepskeuze beperkt…. Tja, wat wil je worden? De vraag die iedereen al op jonge leeftijd te horen kreeg. Ik had zelf totaal geen idee, maar steentjes stapelen vond ik het leukst. Daarover had ik zoiets van: dit is dan wel het leukste waar ik een keuze uit kon maken.

Carrière maken was nooit iets wat mij bezig hield of interesseerde en ik ben toen maar gaan werken in de bouw als metselaar/tegelzetter. Ik heb dit 16 jaar met veel plezier mogen doen. Dit was ook een tijd waarbij de meest bizarre gebeurtenissen zijn ontstaan en nu pas vele jaren later op zijn plek zijn gevallen.

Het was een harde meedogenloze wereld, maar wel een wereld met de mooiste mentaliteit. Ik heb twee bedrijfsfaillissementen in de bouw meegemaakt en in de tijd van de recessie wist ik niet meer wat ik wilde gaan doen, maar wist wel dat ik niet meer terug de bouw in wilde. Na getuige te zijn geweest van een dodelijk ongeval en vervolgens te ervaren hoe men hier met mensen omging, dat maakte veel indruk op mij en het maakte heel veel in mij los!

Achteraf denk ik dat dit een wakkerschudmoment voor mij is geweest. Na veel werkverschuivingen rond mijn dertigste, waarin ik steeds meer voor mezelf moest opkomen, werden mijn gevoel en intuïtie steeds sterker. Ook de beelden die ik zag, waarvan ik dacht dat fantasie was, bleken meer en meer een kern van waarheid te bevatten. Ik ontdekte van mezelf dat ik iets kon wat anderen niet konden. Daarbij merkte ik dat ik het steeds lastiger ging vinden om mezelf aan te passen aan mijn omgeving. Ik ben in die periode mezelf gaan aanvaarden met alles wat ik ben en wie ik ben. Om daar te komen waar ik nu ben ben ik mensen verloren, heb ik extremiteiten opgezocht, ben gevlucht in verslavingen, maar heb ook veel overwonnen!

In 2016 begon alles per “toeval” op zijn plek te vallen. Ik kreeg het besef dat mijn fantasie toch realiteit bleek te zijn. Vervolgens ben ik die gaan opschrijven door middel van het zien van een foto. Foto’s lezen en invoelen, fragmenten zien en alle emoties opschrijven die er maar vrij komen en het begin is geworden van waar ik voor sta en waar ik mijn passie in kwijt kan.

In 2017 startte ik een eigen Facebookcommunity Doe maar effe paranormaal, onder het mom van: ik zie wel waar het schip strandt. Letterlijk mijn eigen wereld waarin ik talloze mensen veel moois mee kan geven of bewust kan maken van vele aspecten. Heerlijk op een nuchtere manier, in duidelijke taal en niet zweverig.
Waar je me tegenwoordig ook regelmatig kunt vinden (ook live) is op TikTok.
Op beide kanalen geef ik regelmatig live fotolezingen en kaartleggingen en doe ik verlotingen. Daarnaast ben ik uiteraard ook te vinden op Instagram en Youtube.

Ik ‘communiceer’ ook met overleden dierbaren, waarbij ik vaak diep terug duik in de tijd van iemand en over hem of haar beelden visualiseer. Moord, suïcidaliteit, toedracht of emotionele blokkades en persoonlijke eigenschappen veelal weet te benoemen. Over veel van dit soort ingrijpende gebeurtenissen schrijf ik in blogs, maar ook gebruik ik veel grepen uit mijn eigen leven. Bijvoorbeeld de gehele persoonlijke groei en situaties/gebeurtenissen waar veel meer mensen tegen aanlopen in de maatschappij, of op relationeel gebied.

Ik denk dat ik persoonlijk de meest bizarre ontwikkeling en metamorfose heb ondergaan in mijn leven! Ik heb de sprong in het diepe gemaakt en van een uit de hand gelopen hobby mijn werk gemaakt waarbij ik mensen help uit eigen ervaring en inzichten en onbeantwoorde vragen van mensen zo goed als mogelijk beantwoord vanuit heldervoelendheid en helderziendheid. Inmiddels ben ik de 12.500 fotolezingen gepasseerd.

Van metselaar naar medium. Een rollercoaster waarvan ik niet weet waar hij eindigt, maar wat ik wel weet is dat dit het begin van iets moois is en groter kan worden dan ik voor ogen heb. Dus ja, ik zou zeggen:

over dmep

Op 16 september 2017 heb ik mijn Facebookgroep aangemaakt onder het mom “Ik zie wel waar het schip strandt”.
Ik was nog niet zo lang bezig op het gebied van het ‘’Paranormale & Spirituele’’ destijds. Een jaar met mooie verassingen en totaal nieuwe uitdagingen die op me af zijn gekomen, maar ook over me afgeroepen heb en veel mooie ontwikkelingen met zich mee heeft gebracht. De Facebookgroep is gemaakt met als doel mensen te laten inzien dat het anders kan, en anders is, en dat het ook zo zijn beperkingen heeft. Wat voor mij het mooiste is, is dat iedereen welkom is, sceptisch of mensen die er heilig van overtuigd zijn, als er maar met respect met elkaar om wordt gegaan.

Mensen kunnen hier zichzelf zijn, maar kunnen hier ook terecht voor hun nieuwsgierigheid en alles op de voet volgen, of eventueel vragen kunnen stellen waar men ook mee zit. Niks wordt onder stoelen of banken gestoken. Letterlijk een greep uit mijn leven, of uit het leven wat ik in overleg deel met iedereen om in te laten zien dat we allemaal mens zijn en ook onze gevoelens en waarnemingen bespreekbaar kunnen maken. Live uitzendingen en columns die geschreven worden zijn gebaseerd op waargebeurde verhalen of real life lezingen. Diepte- en hoogtepunten op elk vlak worden veelal aan het licht gebracht op de manier met elkaar lief en leed te delen. Op spiritueel vlak of het paranormale, maar ook aspecten waar men mee worstelt in de maatschappij. Punten in kaart brengen waar men op vast loopt. Humor en ontroerende situaties, maar ook mooie gebeurtenissen zijn de kracht en de drijfveer achter dit concept.

Het uiteindelijke doel is om zoveel mogelijk mensen bij elkaar te brengen en er voor elkaar te zijn wanneer je in het diepst van de snede zit. Vanuit eigen ervaring deel ik mijn emoties en gevoelens met anderen om steun te betuigen dat je niet alleen bent hier op deze aardbol die het moeilijk heeft.
Een hobby die letterlijk uit de hand is gelopen en mijn levenswerk is geworden!

Doe maar effe (para)normaal

is letterlijk de gedachte achter deze groep! Welke stempel men je ook heeft gegeven, of in welk kader je ook geplaatst bent en hoe moeilijk je je ook kan aanpassen of worstelt met de omgeving of jezelf, niet is te gek en alles heel gewoon. Een hoger bewustzijn van jezelf en je eigen capaciteiten is
wat we hier met elkaar en bij elkaar naar boven willen halen. Onbeantwoorde vragen proberen te beantwoorden, maar ook te laten zien dat er wel degelijk meer is tussen hemel & aarde. Niks geen algemeen gedoe of gelul in de ruimte, maar gewoon waar het op staat!

Welkom op Doe maar effe paranormaal!